مایع آمنیون حمایت کننده رشد پلاسماسل‌ها

زمینه: مالتیپل میلوما نوعی سرطان پلاسماسل‌های خون می‌باشد که پیشرفت آن بستگی به تعامل بین سلول بدخیم پلاسماسل و ریز محیط مربوطه دارد که توسط گیرنده‌ها تنظیم می‌شود. هر چند چسبندگی اولیه سلول‌ها و مقاومت به آپوپتوز و افزایش ترشح سیتوکین‌ها و فاکتور‌های رشد باعث زنده ماندن، رشد و تکثیر سلول میلوما می‌شود ولی امکان نگهداری سلول‌های میلومایی در محیط آزمایشگاه به راحتی وجود ندارد و با چالش‌های خاصی روبروست و از آنجایی که انجام تحقیقات بر روی میلوما مستلزم بهینه‌سازی و حفظ شرایط کشت آنها در داخل آزمایشگاه می‌باشد، به نظر می‌رسد مایع آمنیوتیک می‌تواند منجر به ارتقا شرایط کشت این سلول‌ها در محیط داخل آزمایشگاه گردد. مواد و روش‌ها: سلول‌های میلومایی 6 بیمار با استفاده از تکنیک MACS جدا شدند. سلول‌ها در محیط کشت شامل RPMI به همراه 100 درصد FBS (فعال و غیرفعال) و غلظت‌های 10، 20 و 50 درصد مایع آمنیوتیک (فعال و غیرفعال) به مدت دو هفته کشت داده شدند. بقای سلولی با استفاده از روش رنگ‌آمیزی تریپان بلو در طی این دو هفته به صورت یک روز در میان اندازه‌گیری شد و در ادامه بیان ژن‌های مربوط به تکثیر (BCL-2)، لانه گزینی (CXCR4) و توقف چرخه سلولی (P27، P21) با استفاده از تکنیک PCR کیفی مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که محیط شامل 25 درصد مایع آمنیوتیک غیرفعال به همراه 10 درصد FBS غیر فعال به میزان قابل ملاحظه‌ای تکثیر سلول میلوما را افزایش می‌دهد همچنین در روز صفر (روز جداسازی) همه ژن‌های نامبرده بیان شدند. از طرف دیگر، در همه گروه‌ها، در روز چهارم کشت، ژن‌های BCL-2 و CXCR4 بیان داشته، در حالی که ژن‌های P21 و P27 هیچ بیانی نداشتند که می‌تواند نشان دهنده تأثیر مایع آمنیون بر روی رشد و تکثیر سلول‌های میلومایی باشد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست آمده، استفاده از محیط، شامل 25 درصد مایع آمنیوتیک غیرفعال به همراه محیط پایه که شامل RPMI و 10 درصد FBS غیرفعال می‌باشد برای کشت سلول‌های میلوما توصیه می‌شود.